Düş Bahçesinin Anahtarı Masalı
Küçük sincap Fırfır, ormanda altın bir anahtar bulur. Bu anahtar, düş bahçesinin kapısını açıyormuş! Ancak kapıya ulaşmak için cesaret ve dostluk gerekirmiş. Fırfır, bu sırrı çözebilecek mi? Bu masalda hayal gücü ve arkadaşlık dolu bir macera sizi bekliyor!
Bir zamanlar, kuş sesleriyle dolu bir ormanda Fırfır adında neşeli bir sincap yaşarmış. Fırfır, ceviz toplarken hoplayıp zıplar, ormana neşe saçarmış. Bir sabah, bir ağacın kökleri arasında parlayan altın bir anahtar bulmuş. Anahtar, sanki bir sır saklıyormuş gibi ışıldıyormuş. Fırfır, “Bu neyin anahtarı?” diye merak etmiş ve ormanın bilge baykuşu Bilge’ye koşmuş.
Bilge, kanatlarını çırparak, “Bu, düş bahçesinin anahtarı! Ama kapıya ulaşmak için üç dostun yardımını almalısın,” demiş. Fırfır, hemen yola çıkmış. İlk olarak, göletin yanına gitmiş. Orada, kurbağa Sulu ile karşılaşmış. Sulu, “Kapı, sisli vadide. Ama önce göletin sırrını çözmelisin,” demiş. Fırfır, gölete bakmış ve suyun yansımasında bir ipucu görmüş: bir yaprak teknesi! Sulu ile birlikte yapraklardan bir tekne yapmışlar ve göleti geçmişler. Fırfır, “Bir dost kazandım!” demiş.
Sisli vadide, Fırfır’ı kelebek Renkkanat karşılamış. “Kapıya giden yol, rüzgârlı tepelerde,” demiş Renkkanat. Ama tepelere tırmanmak zormuş. Fırfır, pes etmemiş. Renkkanat, ona rüzgârı yönlendirmeyi öğretmiş. Fırfır, kuyruğunu sallayıp rüzgârla uçarcasına tepelere ulaşmış. Orada, bir tilki olan Kurnaz’la tanışmış. Kurnaz, “Kapı, yıldızlı mağarada. Ama bir sınavı geçmelisin,” demiş. Mağarada, Fırfır bir bilmeceyle karşılaşmış: “Ne ağırdır, ne hafif, ama kalpte taşır her bir ilik?” Fırfır, düşünmüş ve “Sevgi!” demiş. Mağara parlamış, kapı ortaya çıkmış.
Fırfır, anahtarı kapıya takmış. Kapı açıldığında, düş bahçesi belirmiş! Çiçekler şarkı söylüyor, ağaçlar masallar fısıldıyormuş. Bahçenin ortasında bir ayna parlıyormuş. Ayna, “Gerçek düş, dostluk ve hayal gücündedir,” demiş. Fırfır, Sulu, Renkkanat ve Kurnaz’la bahçede dans etmiş. Herkes, Fırfır’ın cesaretine hayran kalmış.
Fırfır, anahtarı bahçede bırakmış, çünkü düş bahçesi herkesin olmalıymış. Orman sakinleri, bahçeyi ziyaret edip hayaller kurmuş. Fırfır, her gece yıldızlara bakıp gülümsemiş. Çocuklar, onun hikayesini dinlerken dostluğun ve hayal gücünün gücünü öğrenmiş. Düş bahçesi, Fırfır’ın neşesiyle hep capcanlı kalmış.
